Metoda Warnkego - terapia dyslekcji, zaburzenia przetwarzania słuchowego, specyficzne trudności w uczeniu się. Trening w domu u klienta.
METODA WARNKEGO - trening słuchowy, wzrokowy i ruchowy
Metoda Warnkego stosowana jest przez terapeutów na całym świecie. Jej unikatowość wynika z zaangażowania pacjenta w trening – ćwiczący nie tylko słucha, ale także reaguje na występujące bodźce.
Metoda opracowana przez Freda Warnkego jest przeznaczona do pracy z dziećmi lub osobami dorosłymi, u których występują trudności w zakresie prawidłowego czytania, pisania i mówienia. Wykorzystywana jest w terapii osób, u których występują Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego. Według koncepcji Warnkego przyczyną problemów z nauką prawidłowego czytania, pisania i mówienia są trudności w automatyzacji przetwarzania słuchowego, wzrokowego i motorycznego. Wszystko co robimy automatycznie przynosi mniej błędów i jest dla nas łatwiejsze i szybsze. Przy czynnościach automatycznych nie potrzeba aktywnej uwagi jednak by jakaś umiejętność stała się automatyczna potrzeba wielu ćwiczeń, przy czym umiejętności pozostają na zawsze (np. jazda na rowerze).
Blisko 15% dzieci w wieku szkolnym ma trudności z uczeniem się, pisaniem oraz czytaniem. Coraz częściej problemy szkolne związane są z deficytem w zakresie percepcji oraz czynności ruchowych.
Dzieci objęte ryzykiem występowania takich deficytów są niezdolne do zapamiętania wzorców dźwiękowych słów, które słyszały we wczesnym okresie swojego życia. Ponieważ nie wiedzą, jakie jest właściwe „brzmienie” słowa, nie wiedzą też, z jakich głosek i liter powinno się ono składać. Wiele czyta za pomocą innych strategii, np. próbują czytać słowa całościowo po konturze bez rozpoznawania ich struktury. Czytając w ten sposób dziecko nie uczy się czytać metodą analityczno-syntetyczną, nie odczytuje więc każdej kolejnej napisanej litery. Nie tworzy zatem wewnętrznych obrazów słów.
Badania nad dysleksją i związanymi z nią deficytami funkcji poznawczych zaowocowały „krokiem milowym” w kierunku właściwej diagnozy. A co za tym idzie także skutecznej terapii, która oddziałuje wielokierunkowo – angażuje nie tylko wzrok i słuch, ale także funkcje motoryczne.
Fred Warnke udowodnił, że jedną z najważniejszych przyczyn trudności w rozwoju mowy oraz trudności w nauce czytania i pisania, są zaburzenia przetwarzania słuchowego. Uważał również, że umiejętności te można rozwijać stosując odpowiedni trening.
DLA KOGO PRZEZNACZONA JEST METODA?
Metoda Warnkego przeznaczona jest do pracy z dziećmi od 6 roku życia oraz dla osób dorosłych, u których obserwuje się:
- trudności w nauce,
- problemy w nauce czytania i pisania,
- ryzyko dysleksji rozwojowej, lub już zdiagnozowaną dysleksję
- zaburzenia przetwarzania słuchowego (APD),
- trudności w lateralizacji,
- problemy logopedyczne (np. problemy z wymową),
Metoda Warnkego jest skuteczna także w terapii osób jąkających się oraz chcących usprawnić:
- umiejętność czytania i pisania
- funkcjonowanie mózgu po jego uszkodzeniu (np. po udarze)
U osób starszych metoda Warnkego wykorzystana jest w celu opóźnienia procesów demencyjnych i tych związanych z pogorszeniem słyszenia.
Aparatura do metody Warnkego pozwala na pracę z osobami, które zaopatrzone są w aparaty słuchowe.
CENTRALNE ZABURZENIA PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO
Zaburzenia przetwarzania słuchowego APD (ang. auditory processing disorders) – wg definicji stowarzyszenia ASHA to zaburzenia na poziomie neuronalnym, które nie wynikają z zaburzeń funkcji poznawczych i językowych.
Zaburzenia centralnego przetwarzania słuchowego są to problemy z prawidłowym zrozumieniem informacji słuchowej, mimo braku uszkodzenia słuchu obwodowego.
Objawy
Na występowanie Centralnych Zaburzeń Przetwarzania Słuchowego mogą wskazywać:
- opóźniony rozwój mowy
- ograniczenie rozumienia mowy, kiedy nie jest kierowana bezpośrednio do odbiorcy i/lub częste nieprawidłowe rozumienie pytań i poleceń, szczególnie w przypadku gdy są długie i bardziej skomplikowane
- zaburzona intonacja (mowa monotonna, cicha albo odwrotnie bardzo szybka i zbyt głośna)
- nadwrażliwość na dźwięki
- zmęczenie po przebywaniu w głośnym środowisku
- częste bóle głowy
- zaburzona koncentracja, krótka zdolność utrzymywania uwagi
- nadmierne zwracanie uwagi na bodźce słuchowe, które nie są istotne
- osłabiona pamięć słuchowa (np. trudności z zapamiętywaniem i/lub powtórzeniem usłyszanej informacji),
- trudności z uczeniem się na pamięć i zapamiętywaniem sekwencji dźwięków (np. nazw dni tygodnia, miesięcy, tabliczki mnożenia)
- błędy ortograficzne typu słuchowego
- trudności w nauce języków obcych
- nadmierna potrzeba hałasowania
ZABURZENIA AUTOMATYZACJI
Automatyzacja powoduje, że czynności są wykonywane automatycznie, bez używania świadomości i nadmiernego wysiłku. Aby to zrozumieć wystarczy przypomnieć sobie naukę jazdy na rowerze.
Według koncepcji Warnkego trudności w nauce czytania i pisania spowodowane są deficytami w automatyzacji w obszarze wzrokowym, kinestyczno-ruchowym i słuchowym. Jego zdaniem zaburzenia językowe stanowią tylko widoczny wierzchołek góry lodowej, czyli deficytów automatyzacji funkcji podstawowych. Gdy automatyzacja nie jest prawidłowa osoby cierpiące z powodu tych deficytów zaczynają stosować strategie kompensacyjne tzn. stosują metody zastępcze uczenia się takie które mają doprowadzić do osiągnięcia sukcesu jakim dla ucznia jest np. otrzymanie oceny pozytywnej, bez osiągnięcia celu jakim jest zdobycie określonej wiedzy lub umiejętności. Takie działania pochłaniają mnóstwo energii. W rezultacie większość dzieci jest całkowicie wyczerpana na długo przed tym zanim skończy się dzień szkolny.
Dziecku z dysleksją bardzo trudno jest prawidłowo napisać dyktando. Musi ono powiązać ze sobą szereg umiejętności. Po pierwsze musi zarejestrować głos czytającego tekst nauczyciele za pomocą słuchu obwodowego, przetworzyć i zarejestrować informacje akustyczne potem przetworzyć to co usłyszało i go zrozumieć. Następnie podzielić zrozumiany tekst na poszczególne słowa (każdy wie kiedy zaczyna się słowo i kiedy kończy, proces ten zachodzi w mózgu). Trzeba również wyobrazić sobie pisownię każdego słowa – taki rodzaj wizualizacji i potem grafomotorycznie przenieść na papier by na końcu dokonać porównania napisanych treści z wewnętrznie wyobrażonym słowem. To wszystko da się pogodzić i często tak się dzieje. Dlatego, że odbywa się automatycznie. Jednak u dzieci z różnymi dysfunkcjami nie jest łatwe i dlatego trzeba je tego nauczyć.
Przyczyny zaburzonej automatyzacji mogą być różne: genetyczne, problemy podczas ciąży, problemy pojawiające się przy narodzinach, a także zapalenie ucha środkowego, upośledzenie słyszenia obwodowego oraz mała ilość rozmów w jakich uczestniczy dziecko, także dziecko „syndromem walkmana” (częste i głośne słuchanie muzyki).
Najważniejsze zalety automatyzacji:
- zużywanie niewielkiej ilości energii na wykonywanie danej czynności,
- szybszy przebieg czynności automatycznych,
- działanie wielotorowe – możliwość wykonywania kilku procesów jednocześnie,
- mniejsza liczba błędów i większa ciągłość procesu.
Te wszystkie czynności potrzebne są do poprawnego napisania dyktanda w warunkach szkolnych.
Do tego potrzebne są następujące umiejętności:
- rejestrowanie głosu nauczyciela za pomocą słuchu obwodowego
- przetwarzanie i rejestrowanie informacji akustycznych
- przekształcanie treści zarejestrowanych na treści zrozumiane
- dzielenie treści zrozumianych na poszczególne słowa
- wizualne wyobrażenie sobie pisowni każdego słowa
- grafomotoryczne przeniesienie tego obrazu na papier
- porównanie napisanych treści z wewnętrznym obrazem słowa
Złożoność powyższych działań ma szansę powodzenia tylko wtedy, gdy jest wykonywane automatycznie.
Niewystarczająca umiejętność automatyzacji przyczynia się do powstania:
- dysleksji
- dyskalkulii
- trudności z koncentracją
- ADD i ADHD
- Zespół Downa
- Zespół Aspergera
- Autyzm
Zaburzoną automatyzację można nadrobić poprzez odpowiedni trening, który prowadzi do polepszenia wydajności mózgu w każdym wieku!
Więcej o samej metodzie i jej skuteczności dowiesz się na stronie https://metodawarnkego.pl/